Wat ik dacht tijdens mijn eerste bevalling

Een tijdje terug was ik weer eens gezellig aan de app met mijn bevallingsfotografe, waar ik inmiddels ook privé een super leuk contact mee heb. We wisselden wat ervaringen en vooral gedachtes uit over onze bevallingen. De één hilarisch, de ander misschien wat beangstigend. Dat bracht me direct op het idee om de gedachtes die ik had tijdens mijn beide bevallingen op digitaal papier te zetten.
Eerder kon je mijn bevallingsverhalen van Owen en Kenzie al lezen maar in deze blog schrijf ik wat er door me heen ging toen ik voor het eerst mama werd; wat ik dacht tijdens mijn eerste bevalling.
Note: niet geheel zonder internal gevloek

• Het is 4 uur in de ochtend op 9 december 2014
  Wat een tijd om te moeten poepen zeg.. Normaal moet ik nooit ’s nachts. Grmbl… Dan maar eruit.
• Oké. Ik denk dat het is begonnen. Fuck. Oh mijn God, wat spannend! Moet ik Sander wakker maken? Straks is het toch vals alarm? Maarja, ik ben al wel 41 weken en 1 dag onderweg dus het zal toch wel?
• Ik weet zéker dat dit het is! Geen twijfel mogelijk! Wat moest ik ook alweer doen? Timen? Oh ja, crap. Waar is die app?
• Misschien is ie vanmiddag al wel geboren!
• Hoezo je (de verloskundige) komt pas aan het einde van de ochtend? Ik ben hartstikke aan het bevallen ja!
• 13.00u Is niet het einde van de ochtend…
• Hoe bedoel je ik heb nog maar 2 centimeter ontsluiting?!
• Dan gaan we nog maar even stoffen en stofzuigen.
• Als ik toch bezig ben kan ik ook nog wel even dweilen. Komt de kraamhulp straks niet in een rommelig huis.
• Eigenlijk stellen die weeën helemaal niet zo veel voor. Zo red ik die 10 centimeter makkelijk!
• Ah, daar heb je de verloskundige weer. Nu zal ik toch zeker op 5 centimeter zitten ofzo?
• 3 FOCKING CENTIMETER NOG MAAR?! Are you fucking kidding me?!
• Wat is dat voor ding? Holy crap! Ga je daar mijn vliezen mee breken? Ga weg met die breinaald! Ik wil dit helemaal niet!
• Oh, het viel toch best mee. Heb ik me weer enorm zitten aanstellen natuurlijk.
• Oké, die weeën worden nu toch wel ineens een stuk heftiger..
• Kak. Dit doet zeer.
• Oh mijn hemel, ik ga dood.
• Bel de verloskundige! Nu! Ik kan dit niet meer!
• Je hoort toch pauze te hebben tussen die krengen? Waarom gaat dit aan één stuk door?
• Inmiddels lig ik oncontroleerbaar te trillen op de bank en kan ik niet meer op of om.
  Hallelujah! Ik mag naar het ziekenhuis! Wacht even.. Hoe ga ik van die bank af komen?
• De camera! Je vergeet de camera! Waar? In die zwarte tas! We’ve been over this!
• Waarom rij je zo langzaam? Geef gas!
• Nu ga ik écht dood.
• Waarom nemen mensen überhaupt kinderen?
• Nee, ik wil niet in bad! Ik wil iets van morfine en wel nu!
• Ohhh, dat bad is zalig! Kan ik hier niet in blijven liggen?
• Rot op met je glaasje water..
• Shit. Ik moet persen. Roep de verloskundige!
• 10 Centimeter? Echt? Is het zover? Dus ik moet nu persen? Neeeee, ik durf dat niet hoor!
• What the fuck.. Ik doe niets en toch pers ik?! Dit is zó eng!
• Waarom moet ik nu uit bad? Kan ik dat kind niet hier en nu werpen?
• Knieeën vastpakken en kin op de borst? Doe het lekker zelf!
• Hoezo “je zult toch moeten?” Jij hebt makkelijk praten, Sander!
• Aaah, ik doe het gewoon! Kijk mij dan!
• Ehh, ik voel de baby gewoon zakken. Hoe bizar is dit?
• Persen is echt zo zalig!
• Stoppen? Het hoofdje staat al? Dat hoort toch te branden? Ik voel niets.. Ik ben net bezig! Dit hoort toch een uur te duren?
• Pak hem aan? Ehh.. Oké!
• Ieuw, hij voelt als een warme, rauwe kipfilet!
• Oh jeetje, dit is mijn kind! Mijn kind! Dit heb ík gemaakt! Wat is ie mooi!

Na de bevalling

• Nog een keer persen? Ik ben even druk bezig met mijn zoon! Placenta? Oh ja..
• Flubber, flubbel
  Gatverdamme.. Dit is echt het meest smerige gevoel ever!
• Of ik het huisje van mijn baby wil bekijken? Ieuw.. Nee, dankje.
• Ik bleek een gesprongen bloedvat te hebben wat niet konden worden gestelpt.
  Je moet wat dicht branden?
• 2 Hechtingkjes maar? Oooh, dat valt reuze mee!
• Oh, ik voel er eigenlijk niets van.
• Mag ik nu douchen?

Mijn hoofd schoot werkelijk alle kanten op tijdens deze dag.

Weet jij nog wat er door je heen ging toen jouw kindje(s) werden geboren?